Βαλισζέφσκι, Καζιμίρ

(Kazimierz Waliszewski, 1849–1935). Πολωνός ιστορικός. Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στο Παρίσι. Ασχολήθηκε με την πολιτική ιστορία της Πολωνίας και της Ρωσίας του 17ου, 18ου και 19ου αι. Τα κυριότερα έργα του είναι οι Διπλωματικές σχέσεις μεταξύ Πολωνίας και Γαλλίας κατά τους χρόνους του Σομπιέσκι, εξάτομη μελέτη που δημοσιεύτηκε μεταξύ 1873 και 1883, Η Πολωνία και η Ευρώπη κατά τον 18o αιώνα (1890), Το μυθιστόρημα μιας αυτοκράτειρας (1893), έργο που αναφέρεται στη ζωή της Αικατερίνης της Μεγάλης, γραμμένο στα γαλλικά και βραβευμένο από τη Γαλλική Ακαδημία, ο Πέτρος ο Μέγας (1900), Η ρωσική φιλολογία (1900), και η Αρχή του νέου ρωσικού πολιτικού καθεστώτος (1902). Επίσης, αξιόλογη θεωρείται η κριτική του στο έργο του Ντοστογιέφσκι Έγκλημα και τιμωρία. Το έργο του Β. χαρακτηρίζεται από μεγάλη αντικειμενικότητα, με εξαίρεση τα έργα του που αναφέρονται στη Ρωσία, στα οποία εκδηλώνεται το παραδοσιακό πνεύμα του πολωνικού εθνικισμού.